Το δύσβατο των βουνών και η δυσκολία αποτύπωσης τους σε χάρτες  είναι μία εκδοχή που έχει να κάνει με το όνομα τους.

 Στα μεγάλης οικολογικής και ιστορικής σημασίας Άγραφα , στα βουνά των κλεφτών και των αρματολών , στα βουνά της εθνικής αντίστασης αλλά και  του εμφύλιου πολέμου , βρέθηκε την Κυριακή 8 Ιουλίου το ορειβατικό τμήμα του Ε.Ο.Σ. Νάουσας.

 Με στόχο την κορυφή «Φλυτζάνι» , η ομάδα ξεκίνησε την διαδρομή της από το χωριό Σάϊκα ή Πετράλωνα και με πορεία μέσα από το φαράγγι του Άσπρου ποταμού και του Σαϊκιώτη ανέβηκε στον αυχένα ανάμεσα στις κορφές Πέντε Πύργοι και Φλυτζάνι .Από εκεί σκαρφάλωσε το τελευταίο δύσκολο κομμάτι με την  μεγάλη κλίση αλλά και το τραχύ ανάγλυφο , ανάμεσα από ένα λούκι που ήταν η μόνη πρόσβαση για την κορυφή.  Το βιβλίο ορειβατών και το πεσμένο ορόσημο τους περίμενε στην κορυφή των 2017 μέτρων , μιάς κορυφής που άκουσε πολλές φορές βόλια να σφυρίζουν στον αέρα , μανιασμένες καταιγίδες , χιονιάδες και τσουχτερό κρύο. Κρύο σαν και αυτό που ανάγκασε τον Απρίλιο του 1947 στο οροπέδιο της Νιάλας που φαινόταν απέναντι , τις δύο αντίπαλες παρατάξεις στον Εμφύλιο Πόλεμο να μονιάσουν και να διανυκτερεύσουν στις ίδιες σκηνές για να γλυτώσουν από την παγωνιά κα την χιονοθύελλα . Η θλιβερή αυτή ιστορία της αναγκαστικής εκεχειρίας ενέπνευσε το «Ψυχή Βαθιά» που γυρίστηκε και σε ταινία . Ακόμα και τα βουνά δάκρυσαν…

 Άγραφα , αδούλωτα και ελεύθερα βουνά, ζωντανά μνημεία και βιβλιοθήκες της ιστορίας των Ελλήνων , μουσεία ζωής , παρακαταθήκη χλωρίδας και πανίδας και μέρος της ψυχής κάθε ορειβάτη.

ΠΑΝΤΑ ΨΗΛΑ.