Εμφανίζονται λοιπόν στο προσκήνιο κι έχουν απαιτήσεις. Ζητούν τη διαχείριση των κοινών ενώ οδήγησαν τα οικονομικά μας σε χρεωκοπία ή διαχειρίστηκαν την κρίση σε αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Φαντάσματα του παρελθόντος εμφανίζονται στα κανάλια και μας λένε τι πρέπει να γίνει. Γράφουν βιβλία, βγάζουν ανακοινώσεις και λοιπά. Είναι αυτοί που όταν κυβέρνησαν έδιναν συνεχώς αυξήσεις και παροχές ενώ ήξεραν ότι δεν αντέχει η οικονομία και στο τέλος της θητείας τους μίλησαν πρώτη φορά για κρίση.

Είναι αυτοί που κατέστρεψαν εκατομμύρια Έλληνες με το Χρηματιστήριο και έβαλαν τη χώρα στην ΟΝΕ με πλαστά στοιχεία.

Κανείς απ’ το παλιό πολιτικό προσωπικό δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να βγαίνει δημοσίως κι ανερυθρίαστα να κάνει τον ειδήμονα.

Καλά θα κάνουν να κάθονται σπίτι τους και να καλοπερνάνε με αυτά που απόκτησαν από τη διαχείριση της πολιτικής εξουσίας.

Αν ζούσαμε σ’ ένα πραγματικό ευνομούμενο κράτος πολλοί απ’ αυτούς θα ήταν φυλακή.

Έρχονται εκλογές.

Ας σκεφτεί ο καθένας σε ποια τάξη ανήκει και ποιο κόμμα αγωνίστηκε γι’ αυτήν.

Είναι ίσως το πιο ασφαλές κριτήριο.