Είναι προφανές ότι αναγνωρίζεται η ανάγκη συμμετοχής ΟΛΩΝ των μαθητών/τριών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Όμως, από την εφαρμογή της συγκεκριμένης ΥΑ μπορεί να προκύψουν παιδαγωγικά και διδακτικά ζητήματα, δημιουργώντας μια νέα κανονικότητα μέσα στην οποία Θεμελιώδη Δικαιώματα που ιστορικά και συνταγματικά εγγυάται το Δημοκρατικό πολίτευμα τίθενται σε κίνδυνο.
Η εξελισσόμενη αντιπαράθεση του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας με την ηγεσία του Υπουργείου αφορά στο πρόσφατο αντιεκπαιδευτικό σχέδιο νόμου για την Παιδεία, αλλά και στην εφαρμογή της τροπολογίας για την απευθείας μετάδοση μαθήματος σε πραγματικό χρόνο. Η τελευταία αντιπαράθεση δεν αποτελεί μια αντιδικία διαχειριστικού χαρακτήρα, ούτε αποτελεί απειλή για την επαγγελματική ταυτότητα και φόβο για την ανάδειξη έλλειψης δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών, όπως υποστηρίζει μερίδα δημοσιογράφων και πολιτικών.
Η κυβέρνηση, διά της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων οργανώνει τη συστηματική αλλοίωση του κοινωνικού χαρακτήρα της Δημόσιας Παιδείας. Θέτει σε πραγματικό κίνδυνο την «ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης και της παιδείας» που οφείλει να εγγυάται το κράτος σύμφωνα με τις Συνταγματικές επιταγές. Οι πρόμαχοι της «Αναβάθμισης του Σχολείου» αγνοούν (;) πως το μάθημα δεν αφορά απαγγελία αναντίρρητων αληθειών αλλά την ελευθερία ερωτήσεων και αναζήτησης απαντήσεων. Το μάθημα απαρτίζεται από διδάσκοντες και διδασκόμενους, μεταξύ των οποίων αναπτύσσονταιδιαπροσωπικές σχέσεις και αλληλεπιδράσεις. Ηκανονικότητα στο περιβάλλον της αίθουσας και στη διδακτική διαδικασία προϋποθέτει ότι η σχέση μεταξύ σύγχρονης παιδαγωγικής πράξης και ελευθερίας είναι έννοιες αλληλένδετες.
Αλήθεια, άλλαξε κάτι από το 2011 όταν η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) με την αριθμ. Γ/ΕΞ/2274/31-3-2011 (ΦΕΚ 548 τ.β΄/7-4-2011) απόφασή της απαγόρευε ρητά τη χρήση κάμερας ακόμα και στην αυλή του σχολείου όταν αυτό ήταν σε λειτουργία; Σύμφωνα με το σκεπτικό της με τη χρήση κάμερας ακόμη και στην αυλή του σχολείου τίθεται «θέμα ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας των ανηλίκων και κίνδυνο περιορισμού της έννοιας της ελευθερίας».
Ταυτόχρονα, ηγεσία του Υπουργείου δεν απαντά στην κανονικότητα των συνθηκών του σχολείου των σύγχρονων εκπαιδευτικών αναγκών. Των παμπάλαιων σχολικών κτηρίων, ούτε απαντά στις ακατάλληλες αίθουσες του ολοήμερου. Δε λέει τίποτα για τα ελλιπή εργαστήρια ηλεκτρονικών υπολογιστών με υπολογιστές πεπαλαιωμένους και τα ανύπαρκτα εργαστήρια φυσικής. Σιγή ιχθύος για τους ανύπαρκτους ή ακατάλληλους χώρους Φυσικής Αγωγής, Θεατρικής Αγωγής ... Δεν απαντά για το ξεπερασμένο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, ούτε για τους αναπληρωτές "βαλίτσες". Δεν λέει τίποτα επίσης, για τους συναδέλφους/ες ειδικοτήτων που πηγαίνουν σε πέντε διαφορετικά σχολεία και για τις ηρωίδες νηπιαγωγούς που εργάζονται σε ημιυπόγεια πολυκατοικιών!
Σε όλο το διάστημα που οι σχολικές μονάδες παρέμειναν κλειστές, οι εκπαιδευτικοί επέδειξαν υψηλή αίσθηση καθήκοντος και, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν, εφάρμοσαν με ιδία μέσα την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τόσο στη σύγχρονη όσο και στην ασύγχρονη μορφή της, ανταποκρινόμενοι/ες στις ανάγκες των μαθητών/τριών τους Τώρα που η διαδικασία αυτή φαίνεται να τελειώνει, αντί για εύσημα η κυρία υπουργός μιλά για Κασσάνδρες. .
Κασσάνδρες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που αντιλαμβάνονται πως η δική τους κανονικότητα καλλιεργείται και βασίζεται στην αγάπη και την αφοσίωσή τους προς τους μαθητές και επιστρέφεται εσαεί και στο πολλαπλάσιο.
Διότι οι μαθητές και αξιολογούν και αναγνωρίζουν.....
* Δάσκαλος, μέλος της ΕΡΑ, πρώην μέλος του ΣΕΠΕ Ημαθίας, Αντιπρόσωπος στο Συνέδριο της ΔΟΕ