(Κείμενό μας, Στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Κυριακής)

Αισθανόμαστε ήδη τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τις μελλοντικές γενιές από το να υποκύψουν στις ακραίες καταστάσεις που έρχονται;

Είναι σύνθετο το πρόβλημα και ελάχιστες κυβερνήσεις λαμβάνουν υπόψη στους σχεδιασμούς τους τις ερεβώδεις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος για τη γενιά των σημερινών βρεφών και νηπίων ή για τα παιδιά που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί.

Συνήθως οι ηγέτες και οι υπουργοί των αναπτυγμένων χωρών αλλά και παντού γενικότερα, ανήκουν σε γενιές που μετά από 25 χρόνια δεν θα είναι στο πολιτικό και κοινωνικό προσκήνιο ως πρωταγωνιστές, ενώ πολλοί από εμάς θα έχουμε αποδημήσει εις τας αιώνιους μονάς.

Είναι επόμενο να μην έχουν προτεραιότητα την διαγενεακή δικαιοσύνη. Είναι αυτό που ακούμε από συνταξιούχους σε καφενειακές συζητήσεις: « Και τι με νοιάζει εμένα; Δεν θα ζω τότε για να τα υποστώ όλα».

Η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει ανέβει κατά 9 εκατοστά από το 1993 και τώρα ανεβαίνει πάνω από 4 χιλιοστά ετησίως. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δράση, λένε οι ειδικοί. Πριν φύγει ο 21ος αιώνας η θερμοκρασία θα ανεβεί κατά 5 βαθμούς Κελσίου με αποτέλεσμα σε μεγάλες εκτάσεις να έρθει ερήμωση , καταστροφή καλλιεργειών με την οικονομική καταστροφή και την κοινωνική και οικονομική κρίση να απειλούν όχι μόνο την καθημερινότητα αλλά και έναν ολόκληρο πολιτισμό διαβίωσης.

Δεν μιλάμε απλώς για απώλεια της ευημερίας όπως την έζησαν οι άνθρωποι στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα μετά τους δυο μεγάλους πολέμους, αλλά για σοβαρές απειλές κατά της ανθρώπινη υγεία, του βιοπορισμού, των προϋπολογισμών των νοικοκυριών και τις ίδιες τις εθνικές οικονομίες.

Οι θάνατοι που σχετίζονται με τη ζέστη παγκοσμίως έχουν αυξηθεί κατά δύο τρίτα τις τελευταίες δύο δεκαετίες, σύμφωνα με έρευνες. Τα ρεκόρ θερμοκρασίας «έσπασαν» σε όλο τον κόσμο το 2022, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου όπου καταγράφηκαν 40 βαθμούς Κελσίου τον Ιούλιο, καθώς και σε μέρη της Ευρώπης, του Πακιστάν και της Κίνας.

Οι επιπτώσεις της ακραίας ζέστης στην υγεία περιλαμβάνουν επιδείνωση προβλημάτων όπως οι καρδιαγγειακές και αναπνευστικές παθήσεις, η πρόκληση θερμοπληξίας και η κακή ψυχική υγεία.

Και επειδή γενικώς δεν τα πάμε καλά με την αλληλεγγύη των γενεών, ενώ οι κυβερνήσεις πιο πολλοί νοιάζονται για την επανεκλογή τους και ελάχιστες σχεδιάζουν με προϊόντα δέκα η πολύ περισσότερο είκοσι ετών ο κόσμος ευαισθητοποιείται μόνο όταν πείθουν στην επικαιρότητα κραυγαλέες παραδείγματα επικείμενων καταστροφών με έντονο τουριστικό και οικονομικό ενδιαφέρον όπως λ.χ. στην περίπτωση της Βενετίας :

Υπάρχει σωτηρία για τη Βενετία; Η πανέμορφη ιστορική αυτή πόλη , η τόσο συνδεδεμένη με τον παγκόσμιο πολιτισμό αλλά και τις αναμνήσεις ολόκληρων γενεών «βουλιάζει» από την κλιματική αλλαγή, αλλά και την αλλόκοτη πολεοδομική πολιτική και τον ανεξέλεγκτο τουρισμό.

Τα ρεπορτάζ από την γειτονική Ιταλία κάνουν λόγο για μια Βενετία που βυθίζεται λόγω της εκτενέστερη βύθισης των θεμελίων της και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Τα σοκαριστικά ρεπορτάζ ευαισθητοποίησαν πολύ κόσμο σε κάθε γωνία του πλανήτη και ήταν μια επικοινωνιακή ανάσα στην κατανόηση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της.

Το 2023 θα είναι κρίσιμο για το περιβάλλον και το κλίμα. Οι χώρες, οι εταιρείες και οι πόλεις υποχρεώνονται να θέσουν σαφείς στόχους περιβαλλοντικής δικαιοσύνης για να αντιμετωπίσουν τον αντίκτυπο του κλίματος και άλλων κρίσεων που διογκώνουν την παγκόσμια ανισότητα,

Πριν από λίγες μέρες το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) εξέπεμψε το σήμα κινδύνου τονίζοντας πως η κλιματική αλλαγή είναι πλέον ο βασικός κίνδυνος της επόμενης δεκαετίας.

Οι πιο ειδικοί από όλο τον κόσμο με σαφήνεια ουσιαστικά παραδέχθηκαν ότι όσες προσπάθειες μέχρι τώρα για έλεγχο των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής στέφθηκαν με καταφανή αποτυχία.

Η έμφαση που δίδεται στις τωρινές προκλήσεις, που είναι ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση που τροφοδοτεί τον πληθωρισμό, η επισιτιστική κρίση και τα υψηλά εθνικά χρέη, δεν φέρνουν καλούς οιωνούς στη μάχη για το κλίμα. Ειδικά στις χώρες ενός κατώτερου Θεού . Από τις πλημμύρες στο Πακιστάν έως την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Ινδία, τα φτωχότερα μέρη του κόσμου βλάπτονται δυσανάλογα από περιβαλλοντικά προβλήματα, γεγονός που επιτείνει την παγκόσμια αδικία και απειλεί την κοινωνική σταθερότητα.