Κι όλα αυτά παραμονές της πανήγυρης του Προφήτη Ηλία, όταν το χωριό παραδοσιακά δέχεται τους περισσότερους επισκέπτες και παραθεριστές. Για τρεις ημέρες το συνεργείο της ΔΕΥΑΝ προσπαθεί να τιθασεύσει την ορμή του νερού που είναι πράγματι μεγάλη. Κι ενώ οι εργασίες την ημέρα προχωρούν κανονικά, έχοντας αντικατασταθεί οι παλιοί σιδερένιοι σωλήνες, το βράδυ, με την επάνοδο του νερού στο σύστημα, οι νέες πλαστικές ενώσεις δεν αντέχουν και σπάνε.

 Τότε ένα μικρό ποτάμι κυλά με βία στους κατηφορικούς δρόμους του χωριού, θυμίζοντας ...Αράπιτσα. Σημειωτέον ότι σύμφωνα με τις μαρτυρίες παλιών Αρκοχωριτών αλλά και την αυτοψία που πραγματοποιήσαμε, οι παλιές μεταλλικές σωλήνες που αντικαταστάθηκαν  είχαν πακτωθεί μέσα σε τσιμέντο, προκειμένου να αντέξουν την πίεση του νερού που κατέρχεται ορμητικό από το βουνό. Κι αυτό, πολύ πριν ακόμη αυξηθεί ο όγκος του νερού που διοχετεύεται στο δίκτυο του χωριού, κάτι που έγινε τις τελευταίες δεκαετίες.

 Για τρίτη μέρα λοιπόν το συνεργείο της ΔΕΥΑΝ επιχειρεί να λύσει το πρόβλημα, αυτήν την φορά μετερχόμενο την ίδια παλιά μέθοδο, όπως πληροφορούμαστε, της πάκτωσης των σωληνώσεων. Τις εργασίες βέβαια δυσχεραίνει ο άστατος καιρός. Από ότι φαίνεται όμως,  την τρίτη αυτή φορά η προσπάθεια ευτυχώς  έχει θετικό αποτέλεσμα, γιατί η λειψυδρία, ειδικά τώρα το καλοκαίρι και σε περίοδο μέγιστης πληρότητας του χωριού, είναι αφόρητη. Ακόμη κι αν έξω από τα σπίτια τρέχει το καθαρό, πόσιμο νερό...ποτάμι.