Η έμφυλη βία είναι κοινό τραύμα.

Συμβαίνει σε όλες ανεξάρτητα από την ηλικία, τη γλώσσα, την κοινωνική τάξη. Η αναγνώριση, η παραδοχή είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να αρχίσει κάτι να αλλάζει. Είναι αναγκαία προϋπόθεση, αλλά όχι ικανή για να αλλάξουν τα πράγματα.

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις γυναικών που κατήγγειλαν την κακοποίηση αλλά δεν βρήκαν προστασία και κατέληξαν θύματα γυναικοκτονιών. Δεν είναι ζήτημα τόλμης. Το ζήτημα είναι αν και πώς προστατεύονται αφού καταγγείλουν.

Χρειάζεται εκπαιδευμένο προσωπικό στα αστυνομικά τμήματα.

Χρειάζονται δομές παντού, σε κάθε δήμο.

Η γυναικοκτονία είναι η ακραία έκφραση της πατριαρχίας, δυστυχώς πολύ περισσότερο συχνή απ' όσο πιστεύαμε. Η κακοποίηση, μια λιγότερο ακραία έκφραση του ίδιου πράγματος. Η κουλτούρα βιασμού το ίδιο. Ο σεξισμός, η μη βίαιη έκφρασή του. Γι’ αυτό χρειάζεται καθημερινή καταδίκη. Οφείλουμε να δίνουμε καθημερινά τη μάχη των ιδεών. Για να διαρρήξουμε την αλυσίδα αναπαραγωγής των στερεοτύπων.