Μεταφυσικό σασπένς όταν… «Ο επιθεωρητής έρχεται» (video, φωτορεπορτάζ)

Κυριακή, 22 Νοεμβρίου 2015 16:04

Μεταφυσικό σασπένς όταν… «Ο επιθεωρητής έρχεται» (video, φωτορεπορτάζ)

μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο

(0 ψήφοι)

Τόλμησε και τα κατάφερε η Θεατρική Ομάδα «Αίρεσις», παρουσιάζοντας το μεταφυσικό χιτσκοκικό θρίλερ του Τζόν Πρίσλει «Ο επιθεωρητής έρχεται».

Η πρεμιέρα του έργου πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας, ενώ η επόμενη παράσταση είναι σήμερα Κυριακή στις 8.30 το βράδυ.

Το έργο του Τζον Πρίσλεϊ «απεικονίζει την αγγλική κοινωνία στις αρχές του 20ού αιώνα, παρόλα αυτά είναι επίκαιρο καθώς σε κάνει να πιστεύεις πως ό,τι διαδραματίζεται, συνέβη σήμερα.

Το έργο στηρίζεται στο παιχνίδι με τον χρόνο και φυσικά στο χιτσκοκικό σασπένς και την αγωνία, δίνοντας και μια μεταφυσική «πινελιά» στην κορύφωση.

Ο χρόνος, , αποτελεί κομβικό στοιχείο , καθώς δεν είναι γραμμικός, «αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα ταυτοχρόνως στο παρόν και το παρελθόν και, υπό μία έννοια, και στο μέλλον», όπως έχει πει ο ίδιος ο συγγραφέας.

Στο έργο ο επιθεωρητής εισβάλλει απρόσκλητος στο σαλόνι μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, τη στιγμή που γιορτάζει τους αρραβώνες της κόρης με τον εξίσου πλούσιο γόνο μια άλλης οικονομικής δυναστείας. Από εκεί και πέρα, έρχονται τα πάνω-κάτω, καθώς ο ιδιόρρυθμος επισκέπτης, με επιθετική διάθεση, αρχίζει μια εξαντλητική ανάκριση, διερευνώντας τους λόγους που ώθησαν μία νέα έγκυο και ανύπαντρη κοπέλα της κατώτερης εργατικής τάξης στην αυτοκτονία.

Υπάρχει άραγε κάποιος ένοχος μέσα σ' αυτή την υπεράνω κάθε υποψίας συνάθροιση ανθρώπων; Σαν μια παρτίδα σκάκι, ο ένας μετά τον άλλον τα μέλη της πέφτουν θύματα της άμετρης αλαζονείας τους. Ο πάτερ-φαμίλιας Αρθουρ Μπέρλινγκ γιατί απέλυσε την άτυχη γυναίκα, όταν του ζήτησε υποτυπώδη αύξηση.

Η κόρη του, γιατί, λόγω ζηλοτυπίας, εισηγήθηκε το διωγμό της. Ο αρραβωνιαστικός, γιατί την είχε ερωμένη του και μετά την παράτησε. Ο γιος γιατί την άφησε έγκυο και η μητέρα γιατί δεν τη συμπεριέλαβε στις φιλανθρωπίες της.

Ένοχα μυστικά, ατομική και συλλογική ενοχή σε όλο τους το μεγαλείο αποκαλύπτονται σταδιακά, κρατώντας την αγωνία μέχρι το τέλος. «Ο επιθεωρητής έρχεται, τοποθετείται, χρονικά, δύο χρόνια πριν από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καυτηριάζει τους υποκριτικούς κώδικες μιας αδιάφορης κοινωνίας, που δίνει προτεραιότητα στο ατομικό συμφέρον («Κάθε άνθρωπος πρέπει να κοιτάζει τη δουλειά του και τον εαυτό του», λέει δογματικά ο αμοραλιστής επιχειρηματίας) και προαναγγέλλει τις συνέπειες μιας τέτοιας στάσης ζωής.

Κάτι ανάμεσα σε μελόδραμα και χιτσκοκικό θρίλερ με, το έργο κρατάει για το τέλος μια απροσδόκητη ανατροπή που, χωρίς να αμφισβητεί την ενοχή των ηρώων του, κάνει τον θεατή να αναρωτιέται για την ύπαρξη του επιθεωρητή ως πρόσωπο πραγματικό -ή μήπως ως φωνή της συνείδησής μας;