Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραπαίει και βυθίζεται μέσα στα σκάνδαλά της. Την κρατάνε μόνο οι 156 βουλευτές που εξέλεξε στις τελευταίες δημοτικές εκλογές με τον εκλογικό νόμο που της έδωσε μπόνους 50 έδρες. Μπόνους. Αυτό δεν είναι δημοκρατία, είναι τηλεπαιχνίδι.
Η ακρίβεια εν τω μεταξύ ροκανίζει συστηματικά το εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Ο μισθός και η σύνταξη αρκούν για 15-20 μέρες και μετά απομένουν μόνο οι προσευχές στον Ύψιστο.
Ο πρωθυπουργός φάσκει και αντιφάσκει σε πολλά μεγάλα ζητήματα. Για το θέμα των Τεμπών άλλαξε δυό φορές θέση και παρά τις εντυπωσιακές συγκεντρώσεις, περιορίστηκε σε ένα χλιαρό ανασχηματισμό. Κράτησε ακίνητους τους γνωστούς ακροδεξιούς υπουργούς που λοιδορούσαν και εξύβριζαν το σύλλογο των γονέων που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη.
Για τον πόλεμο στην Ουκρανία, κόμπαζε ότι είμασταν στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Τώρα όμως δεν βλέπει την Τουρκία που κράτησε πολιτική ουδετερότητας και παίζει ειρηνευτικό ρόλο, παρά έστελνε βιαστικά όπλα στην Ουκρανία. Μόλις ο Λευκός Οίκος έκανε το πρωί μια ανακοίνωση, το απόγευμα έβγαινε ο Μητσοτάκης και δήλωνε σύμφωνος. Πιο δεδομένος καίγεσαι.
Έχει κι άλλο ένα στήριγμα η κυβέρνηση. Τα κανάλια και τους δημοσιογράφους. Έχουν επιδοθεί σ’ ένα ατέλειωτο κρεσέντο προπαγάνδας και επιστημονικής παραπληροφόρησης που βγάζει το άσπρο μαύρο και επηρεάζει τον κόσμο μαζί με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων.
Η λύση που φαντάζει μονόδρομος είναι η σύμπηξη ενός λαϊκού μετώπου των κομμάτων της αντιπολίτευσης, να κερδίσει τις εκλογές και να χαράξει ένα καινούριο δρόμο, που να ανταποκρίνεται στα λαϊκά αιτήματα.